زنان و دانشگاه در ایران
محمد آقاسی؛ زهرا سادات روح الامین
چکیده
ورود به دانشگاه، پذیرش نقش دانشجویی و درگیر شدن در زیست دانشجویی، امکان زمینهسازی برای برخی تغییرات نگرشی و رفتاری دانشجویان را فراهم میکند. مطالعه حاضر برای آگاهی از کیفیت تغییرات هویتی دختران دانشجو سامان یافته است تا بعضی تغییرات نگرشی و جهتیابیهای رفتاری دختران دانشجو را پس از ورود به دانشگاه شناسایی کند. به این منظور، ...
بیشتر
ورود به دانشگاه، پذیرش نقش دانشجویی و درگیر شدن در زیست دانشجویی، امکان زمینهسازی برای برخی تغییرات نگرشی و رفتاری دانشجویان را فراهم میکند. مطالعه حاضر برای آگاهی از کیفیت تغییرات هویتی دختران دانشجو سامان یافته است تا بعضی تغییرات نگرشی و جهتیابیهای رفتاری دختران دانشجو را پس از ورود به دانشگاه شناسایی کند. به این منظور، با استفاده از روش تحقیق کیفی، با تعدادی از دختران دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی دانشگاههای تهران مصاحبه شده است. مشارکتکنندگان در تحقیق با روش نمونهگیری هدفمند و براساس استفاده از تکنیک گلولهبرفی انتخاب شدند. پاسخها براساس تحلیل موضوعی تفکیک شدند و مورد تفسیر قرار گرفتند. پس از پیادهسازی متن مصاحبهها و کدگذاری آنها، مفاهیم اولیه ذیل چهار مقوله «شیوه گذران اوقات فراغت»، «تشکیل خانواده با بازسازی هویت جنسی زنانه»، «سبک دینداری»، «نگرش به خوشبختی و رضایت از زندگی» دستهبندی شدند. روایت دختران دانشجوی مشارکتکننده در تحقیق نشان میدهد که در خلال تحصیل در دانشگاه، بهتدریج نگرش به شیوه گذران اوقات فراغت، تشکیل خانواده برپایه بازسازی هویت جنسی زنانه، سبک دینداری و نگرش به زندگی و احساس خوشبختی تغییر کرده است. آنها در بیان تجربه زیسته خود در دانشگاه معتقدند که طی یک فرایند، فردگراتر، منفعتطلبتر، مساواتخواهتر، سکولارتر و واقعگراتر شدهاند و در مجموع، یک تحول هویتی مهم را تجربه کردهاند. همچنین، بسته به زندگی فردی، تجربه حضور در دانشگاههای متفاوت و کیفیت فضای علمی دانشگاه، بهویژه تعامل استاد ـ دانشجو، مشارکت اجتماعی با تشکلهای درون و بیرون دانشگاه و امکان یافتن شغل مناسب میتواند آثار و شدت تغییرات هویتی دانشجویان را تعدیل کند. آنچه اهمیت دارد آشنایی با زندگی دختران دانشجو، بهعنوان قشری کمتر یادشده، امکان شناخت بیشتری از لایههای پنهان دانشگاه ایرانی را فراهم میکند.